Het begin van iets moois?

Om het weblog iets vollediger te maken, schrijf ik deze posting. (in 2006 geschreven terwijl het over oktober/november 2005 gaat).

Mijn vader heeft opgepast en dat is geen gemakkelijke klus voor een man van 74. Hij is met Tamara gaan wandelen en kreeg een stortbui over zich heen. Tamara had een mutsje op en om haar tegen de slagregen te beschermen heeft hij de oorkleppen maar zo gedraaid dat d'r neusje wollig bedekt was. "Een geweldig kind!", riep hij uit bij terugkomst, "Ze heeft geen kik gegeven!".
Ik was die ochtend aan het solliciteren. Voor een leuke baan die ik uiteindelijk ook zou krijgen (maar waar ik voor heb bedankt).
Na die ochtend dacht ik er over na, ook met het oog op de komende feestdagen, waarom het toch altijd zo moeilijk was om een leuk, passend en nuttig kado voor mijn vader te vinden. En ook voor anderen...
Ik wil graag iets geven, wat goed bij iemand past, wat origineel is, waar de ontvanger écht blij mee is en.. waarover nagepraat wordt! Want dan weet ik zeker dat het een schot in de roos was.

En tegelijkertijd realiseerde ik mij dat ik me er juist de laatste jaren steeds vaker makkelijker vanaf maakte, hoe vaak gaf ik iemand wel niet een gewoon simpel wit envelopje met wat euro's erin? (Want ja, dat kan iedereen toch gebruiken?) Als ik er tijd voor had, leukte ik de envelop nog wel op met gekleurde letters en soms zelfs een strikje..
Iedere keer als ik zo'n envelopje overhandigde voelde ik me geen échte vriend, zus, tante, dochter of wat dan ook... Want dan had ik er toch wel iets meer moeite voor kunnen doen?

Dit is kortgezegd het begin geweest van mijn plan. Zo af en toe zal ik wel meer uitleggen in mijn log en als je vragen hebt, stel ze me dan!